USG ręki
Ręka jest dystalną częścią kończyny górnej człowieka, składa się z nadgarstka, śródręcza i palców. Pamiętajmy, że ręka nie jest tym samym co dłoń. Zgodnie z wiedzą anatomiczną, w ręce możemy wyodrębnić: powierzchnię dłoniową ręki (wewnętrzną, czyli dłoń) oraz powierzchnię grzbietową ręki. Rękę buduje aż 27 kości. Do kości nadgarstka zaliczamy kości, które ułożone są w dwóch rzędach. W rzędzie bliższym leżą: kość łódeczkowata, księżycowata, trójgraniasta i grochowata, a w dalszym: kość czworoboczna większa, czworoboczna mniejsza, główkowata i haczykowata. Kości należące do bliższego rzędu łączą się z przedramieniem, natomiast kości z rzędu dalszego z kośćmi śródręcza, do których zaś są przyłączone kości tworzące palce. Kości palców, to nic innego, jak paliczki: bliższe, środkowe i dalsze.
Do stawów ręki należą:
staw promieniowo-nadgarstkowy - inaczej zwany jest stawem bliższym ręki. Panewką stawu jest powierzchnia nadgarstkowa na kości promieniowej i krążek śródstawowy, dzielący kość łokciową i nadgarstek. Główką stawu promieniowo- nadgarstkowego są kości z rzędu bliższego nadgarstka: łódeczkowata, księżycowata i trójgraniasta. Ruchy, które możemy wykonywać w stawie promieniowo-nadgarstkowym to zginanie grzbietowe i dłoniowe, oraz odwodzenie i przywodzenie; staw nadgarstkowo-śródręczny kciuka - ten staw łączy powierzchnie stawowe kości czworobocznej większej i pierwszej kości śródręcza. Staw nadgarstkowo - śródręczny kciuka jest stawem siodełkowym. Ruchy, które można wykonywać w tym stawie, to: przywodzenie, odwodzenie, odprowadzanie, przeciwstawianie i obwodzenie; stawy międzypaliczkowe ręki; staw śródnadgarstkowy; stawy międzyśródręczne; stawy międzynadgarstkowe; stawy nadgarstkowo-śródręczne; stawy śródręczno-paliczkowe.
Urazy ręki
Urazy ręki, dotyczą przede wszystkim osób uprawiających sport, a także wykonujących przez długi czas powtarzające się ruchy. Szczególnie narażeni na uszkodzenia ręki są też ludzie pracujący fizycznie, na przykład: mechanicy i monterzy. Przeciążeniem sprzyja także, praca przy komputerze.
Zwichnięcie ręki - to utrata kontaktu, pomiędzy powierzchniami stawowymi, przy czym może dojść do przemieszczenia się kości w torebce stawowej, a nawet jej wypadnięcia poza torebkę. Zwichnięciu najczęściej ulegają kości palców i nadgarstka. Do zwichnięć dochodzi najczęściej na skutek uderzenia lub upadku. Zwichnięcie bardzo często pociąga za sobą uszkodzenie więzadeł i chrząstek. Do najczęstszych objawów zwichnięcia należą: ból, obrzęk i krwiaki. Zazwyczaj niemożliwe jest także poruszanie ręką. Skręcenie nadgarstka- należy do niezwykle bolesnych urazów. Zazwyczaj jest wynikiem gwałtownego ruchu, który wykracza poza fizjologiczne możliwości stawu, co może mieć miejsce na przykład podczas upadku na zgiętą rękę. Skręcenie może przybierać różne formy, od lekkiego po ciężkie. Co ważne w przypadku skręcenia nie dochodzi do utraty kontaktu pomiędzy powierzchniami stawowymi.
Zwichnięcie nadgarstka - bardzo często jest trudne do zróżnicowania ze skręceniem. Do objawów świadczących o zwichnięciu należą: obrzęk, ból i ograniczenie ruchomości. Zwichnięcie nadgarstka może przyczynić się do zaburzenia równowagi pomiędzy więzadłami.
Zespół cieśni nadgarstka - jest wynikiem długotrwałego ucisku nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka. Dotyczy zazwyczaj osób pomiędzy 30, a 50 rokiem życia, które wykonują długotrwałe, powtarzające się ruchy ręką. Narażone są osoby, pracujące przy komputerze, kelnerzy i muzycy. Zespół cieśni nadgarstka, często występuje również u kobiet w ciąży, osób z niedoczynnością tarczycy i nadciśnieniem. Objawia się: drętwieniem, zaburzeniami ruchomości kciuka, narastającym bólem, dyskomfortem, upośledzeniem siły uchwytu i czucia temperatury. W początkowej fazie są one odczuwane zazwyczaj w nocy. USG jest podstawowym badaniem, pozwalającym wykryć zespół cieśni nadgarstka.
Choroba de Quervaina - jest spowodowana przez zapalenie kciuka. Na chorobę tę cierpią głównie osoby, które na co dzień wykonują powtarzalne czynności: fryzjerzy, monterzy, ekspedientki, mechanicy czy informatycy. Objawem typowym dla choroby de Quervaina jest ból w dolnej części kciuka, promieniujący aż do nadgarstka. Utrudnione jest poruszanie i chwytanie przedmiotów.
Zwichnięcie ręki - to utrata kontaktu, pomiędzy powierzchniami stawowymi, przy czym może dojść do przemieszczenia się kości w torebce stawowej, a nawet jej wypadnięcia poza torebkę. Zwichnięciu najczęściej ulegają kości palców i nadgarstka. Do zwichnięć dochodzi najczęściej na skutek uderzenia lub upadku. Zwichnięcie bardzo często pociąga za sobą uszkodzenie więzadeł i chrząstek. Do najczęstszych objawów zwichnięcia należą: ból, obrzęk i krwiaki. Zazwyczaj niemożliwe jest także poruszanie ręką. Skręcenie nadgarstka- należy do niezwykle bolesnych urazów. Zazwyczaj jest wynikiem gwałtownego ruchu, który wykracza poza fizjologiczne możliwości stawu, co może mieć miejsce na przykład podczas upadku na zgiętą rękę. Skręcenie może przybierać różne formy, od lekkiego po ciężkie. Co ważne w przypadku skręcenia nie dochodzi do utraty kontaktu pomiędzy powierzchniami stawowymi.
Zwichnięcie nadgarstka - bardzo często jest trudne do zróżnicowania ze skręceniem. Do objawów świadczących o zwichnięciu należą: obrzęk, ból i ograniczenie ruchomości. Zwichnięcie nadgarstka może przyczynić się do zaburzenia równowagi pomiędzy więzadłami.
Zespół cieśni nadgarstka - jest wynikiem długotrwałego ucisku nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka. Dotyczy zazwyczaj osób pomiędzy 30, a 50 rokiem życia, które wykonują długotrwałe, powtarzające się ruchy ręką. Narażone są osoby, pracujące przy komputerze, kelnerzy i muzycy. Zespół cieśni nadgarstka, często występuje również u kobiet w ciąży, osób z niedoczynnością tarczycy i nadciśnieniem. Objawia się: drętwieniem, zaburzeniami ruchomości kciuka, narastającym bólem, dyskomfortem, upośledzeniem siły uchwytu i czucia temperatury. W początkowej fazie są one odczuwane zazwyczaj w nocy. USG jest podstawowym badaniem, pozwalającym wykryć zespół cieśni nadgarstka.
Choroba de Quervaina - jest spowodowana przez zapalenie kciuka. Na chorobę tę cierpią głównie osoby, które na co dzień wykonują powtarzalne czynności: fryzjerzy, monterzy, ekspedientki, mechanicy czy informatycy. Objawem typowym dla choroby de Quervaina jest ból w dolnej części kciuka, promieniujący aż do nadgarstka. Utrudnione jest poruszanie i chwytanie przedmiotów.
Jakie są wskazania do USG ręki?
Na badanie ultrasonograficzne ręki, powinni udać się wszyscy ci, którzy odczuwają ból ostry, albo przewlekły. Kolejnym wskazaniem do wykonania tego badania obrazowego jest występowanie zmian zwyrodnieniowych i zapalenia, a także wszelkich zmian pourazowych. Oczywistą przesłanką do USG są też zaburzenia w poruszaniu jakąkolwiek częścią ręki. Badanie obrazowe jest przydatne także do stwierdzenia, czy w okolicy stawu nadgarstkowego doszło do powstania guzów i torbieli. Szczególnie narażoną na urazy strukturą ręki jest nadgarstek, jego USG powinno być wykonane, gdy pacjent odczuwa przynajmniej jeden objaw z następujących:
- silny ból w okolicy nadgarstka;
- uczucie niestabilności;
- zaburzenia czucia w ręce.
Co jest obrazowane w USG ręki?
Podczas USG ręki, obrazowane są między innymi:
- kości nadgarstka, śródręcza oraz paliczki palców;
- więzadła stawu;
- ścięgna prostowników i zginaczy wraz z ich pochewkami;
- staw promieniowo-nadgarstkowy, nadgarstkowo-śródręczny, stawy śródnadgarstkowe, śródręczno-paliczkowe;
- błona maziowa;
- nerw promieniowy i łokciowy.
Jak przygotować się do USG ręki?
USG nie wymaga szczególnych przygotowań, nie jest to badanie, które trzeba wykonywać na czczo. Generalnie nie ma przeciwwskazań, do wykonania badania ultrasonograficznego. Jedynymi sytuacjami, w których USG nie jest zalecane, są: infekcje, otwarte złamania i oparzenia, w tych miejscach, do których miałaby być przyłożona głowica aparatu. Warto zaopatrzyć się w wyniki badań z poprzednich wizyt, na ich podstawie lekarz będzie w stanie stwierdzić, jak poważne jest uszkodzenie, a potem kontrolować jakie efekty przynosi leczenie. Warto ubrać się w wygodną odzież, najlepiej koszulkę z krótkim rękawem, żeby bez trudu odsłonić skórę w trakcie badania.
Jak przebiega USG ręki?
Badanie trwa zaledwie kilkanaście minut. Lekarz zbiera wywiad z pacjentem, a następnie przechodzi do właściwego badania, podczas którego, przykłada do skóry pacjenta, głowicę aparatu ultrasonograficznego, pokrytą specjalnym żelem. Tym sposobem na ekranie monitora powstaje obraz, na podstawie którego zostanie sformułowany opis. Pacjent na zakończenie badania otrzymuje ten opis wraz z załączonym zdjęciem.