Niestabilność nadgarstka
Niestabilność nadgarstka jest częstą przyczyną bólu nadgarstka, utraty ruchomości i obecności dysfunkcji. Jeśli nie zostanie prawidłowo zdiagnozowana i leczona, może prowadzić do przewlekłego bólu, osłabienia i choroby zwyrodnieniowej stawów.
Nadgarstek jest złożonym połączeniem 8 kości ułożonych w dwóch rzędach, które łączą się z kością promieniową, łokciową i kompleksem chrząstki trójkątnej. Kości te są połączone więzadłami wewnętrznymi i zewnętrznymi, które odgrywają ważną rolę w funkcjonowaniu i stabilności tej struktury.
Nadgarstek jest złożonym połączeniem 8 kości ułożonych w dwóch rzędach, które łączą się z kością promieniową, łokciową i kompleksem chrząstki trójkątnej. Kości te są połączone więzadłami wewnętrznymi i zewnętrznymi, które odgrywają ważną rolę w funkcjonowaniu i stabilności tej struktury.
Istnieje wiele testów ortopedycznych diagnozujących tę patologię, które koncentrują się na odtwarzaniu bólu stawów, a także ocenie niestabilności. Badania obrazowe są również cennym narzędziem do diagnozowania tego problemu. Centrum Medyczne Medicum posiada do dyspozycji pacjentów profesjonalny sprzęt diagnostyczny, który skutecznie wykrywa wszelkie patologie narządów ruchu.
Co to jest stabilność?
Stabilność to stan normalnego ustawienia stawu w prawidłowym zakresie ruchu podczas obciążenia. Z niestabilnością mamy do czynienia przy nieprawidłowo działających więzadłach. Pacjenci zwykle odczuwają ból, który wzmaga się po wysiłku fizycznym.
Jeśli pacjent upadnie i zerwie więzadło nadgarstka, może to spowodować, że przestanie ono funkcjonować prawidłowo. W wyniku tego kości nie zachowują już swojego normalnego ustawienia, co jest równoznaczne z niestabilnością. Niektórzy pacjenci mają nadmiernie luźne więzadła, przez co również może dojść do nieprawidłowości ruchu.
Niestabilność odnosi się do nieprawidłowego ruchu występującego między dwoma rzędami kości nadgarstka i często jest ona związana z uogólnioną wiotkością więzadeł, a nie z konkretnym uszkodzeniem. W związku z tym zwykle skuteczniej leczy się ją zastosowaniem terapii, w której określone ćwiczenia wzmacniające pozwalają pacjentowi odzyskać kontrolę nad prawidłowym ustawieniem stawu.
Jeśli pacjent upadnie i zerwie więzadło nadgarstka, może to spowodować, że przestanie ono funkcjonować prawidłowo. W wyniku tego kości nie zachowują już swojego normalnego ustawienia, co jest równoznaczne z niestabilnością. Niektórzy pacjenci mają nadmiernie luźne więzadła, przez co również może dojść do nieprawidłowości ruchu.
Niestabilność odnosi się do nieprawidłowego ruchu występującego między dwoma rzędami kości nadgarstka i często jest ona związana z uogólnioną wiotkością więzadeł, a nie z konkretnym uszkodzeniem. W związku z tym zwykle skuteczniej leczy się ją zastosowaniem terapii, w której określone ćwiczenia wzmacniające pozwalają pacjentowi odzyskać kontrolę nad prawidłowym ustawieniem stawu.
Do czego służy więzadło łódeczkowato-księżycowate?
Więzadło łódeczkowate ma kształt litery C i wiąże kość łódeczkowatą z kością księżycowatą. Obie należą do struktur budujących nadgarstek.
Jest to najważniejsze więzadło na poziomie śródstawowym nadgarstka i składa się z trzech podjednostek, z których każda ma swoją rolę i znaczenie. Grzbietowa (grubsza i bardziej odporna) jest główna i występuje w najbardziej dystalnej części, prawie w połączeniu ze stawem śródręcznym. Przód jest drobniejszy i kontroluje tylko stabilność obrotową. Natomiast błona pośrednia lub międzykostna to najbardziej proksymalna część.
Gdy więzadło łódeczkowate jest uszkodzone, dochodzi do nieprawidłowego ruchu między kością łódeczkowatą a księżycowatą, które przy obciążeniu mogą przybrać nieprawidłowe anatomicznie pozycje. Powoduje to ciągły ból, odgłosy „klikania” i dość szybko może prowadzić do zwyrodnienia stawów nadgarstka.
Jest to najważniejsze więzadło na poziomie śródstawowym nadgarstka i składa się z trzech podjednostek, z których każda ma swoją rolę i znaczenie. Grzbietowa (grubsza i bardziej odporna) jest główna i występuje w najbardziej dystalnej części, prawie w połączeniu ze stawem śródręcznym. Przód jest drobniejszy i kontroluje tylko stabilność obrotową. Natomiast błona pośrednia lub międzykostna to najbardziej proksymalna część.
Gdy więzadło łódeczkowate jest uszkodzone, dochodzi do nieprawidłowego ruchu między kością łódeczkowatą a księżycowatą, które przy obciążeniu mogą przybrać nieprawidłowe anatomicznie pozycje. Powoduje to ciągły ból, odgłosy „klikania” i dość szybko może prowadzić do zwyrodnienia stawów nadgarstka.
Jak dochodzi do uszkodzenia więzadła?
Więzadło jest zwykle uszkadzane po upadku na dłoń. Objawami jest ból i obrzęk. Diagnoza jest trudna do postawienia na początku, chyba że więzadło jest tak poważnie uszkodzone, że na zdjęciu rentgenowskim widać przerwę między kośćmi. W przeciwieństwie do złamań kości łódeczkowatej zdjęcia rezonansu magnetycznego nie zawsze są wiarygodne. W rzeczywistości nie ma idealnego sposobu na pełne zobrazowanie tej struktury. Właściwa diagnoza wymaga dokładnej oceny artroskopowej, ale nie jest zalecana dla wszystkich osób z bólem nadgarstka.
Metody leczenia niestabilności nadgarstka
Fizjoterapia ma kluczowe znaczenie w leczeniu niestabilności nadgarstka. Najczęściej w zachowawczym podejściu do leczenia tej patologii stosuje się następujące techniki:
- Wzmocnienie struktur nadgarstka,
- Edukacja pacjenta dotycząca czynności pozabiegowych,
- Noszenie szyn zabezpieczających nadgarstek,
- Mobilizacja stawów ćwiczeniami,
- Trening proprioceptywny,
- Zastosowanie elektroterapii.
Gdy niestabilność nadgarstka wynika ze zmian w architekturze kości, ubytek kostny należy skorygować poprzez osteotomię, przeszczepy kostne i osteosyntezę. Jeśli niestabilność nadgarstka ze względu na swoją przewlekłość rozwinęła się w postaci ciężkiej degeneracji stawów zarówno nadgarstka, jak i śródręcza, wymagane jest bardziej radykalne leczenie. W Centrum Medycznym Medicum wykonujemy wszelkie operacje niestabilności nadgarstka.
Postępowanie po leczeniu niestabilności nadgarstka
W przypadku leczenia chirurgicznego fizjoterapia przed i pooperacyjna zapewnia istotną poprawę funkcjonalności i uśmierzenie bólu pacjenta. W przypadku terapii dłoni pomaga wzmocnić i aktywować wtórne stabilizatory, które mogą utrzymać wyrównanie kości. Za przykład niech posłuży poprawa napięcia i aktywności określonego mięśnia w celu zapobiegania nieprawidłowemu ruchowi. Postępowanie zależy od tego, jakie więzadła zostały uszkodzone. Czasami konieczna jest operacja, aby zrekonstruować niewystarczająco sprawne więzadło.
W przypadku wystąpienia niestabilności nadgarstka pacjent nie powinien zwlekać z wizytą u specjalisty. Tak samo, jak przy innych urazach ręki również i w tym przypadku natychmiastowo udzielona pomoc minimalizuje wystąpienie komplikacji. W momencie doświadczenia objawów bólu w nadgarstku oraz innych niepożądanych symptomów należy skontaktować się ze specjalistą. Wszelkich porad medycznych udzielamy w Centrum Medycznym Medicum.