Korekcje palców młotkowatych
Palce młotkowate to zniekształcenia zlokalizowane w obrębie stopy. Najczęściej dotyczy drugiego palca, ponieważ zwykle to on jest najdłuższy. Wspomniane zniekształcenia, są wynikiem zgięcia palca w stawie międzypaliczkowym bliższym w kierunku podeszwowym. Jeżeli możliwe jest odgięcie palca i przywrócenie jego pozycji pierwotnej, to znaczy, że mamy do czynienia z przykurczem korektywnym. Z kolei przykurcz utrwalony, cechuje się niemożnością odgięcia palców- przykurcz jest stały. Palce młotkowate powstają często jako efekt noszenia ciasnego obuwia na wysokim obcasie. Wyjątkowo obciążone są wtedy stawy śródstopno-palcowe, utrzymywane w zgięciu grzbietowym. Lekarzem, z którym powinna skontaktować się osoba cierpiąca na młotkowatość palców, jest ortopeda.
Kto jest najbardziej narażony na powstanie palców młotkowatych?
Na tę przypadłość zdecydowanie częściej niż mężczyźni zapadają kobiety chodzące na obuwiu z wysokim obcasem i zwężanym noskiem, szczególnie jeśli jest ono wyjątkowo ciasne. Na wystąpienie palców młotkowatych, bardziej niż reszta populacji, narażone są osoby po 50 roku życia, które chodząc, obciążają przednią część stopy. Istotnym czynnikiem, zwiększającym prawdopodobieństwo rozwinięcia się schorzenia, są wady anatomiczne, a także długość palca, im jest ona większa, tym większe ryzyko. Do pojawienia się palców młotkowatych, predysponują także:
- halluksy, czyli paluchy koślawe;
- paluch sztywny- więcej o leczeniu tego schorzenia, można dowiedzieć się, klikając w link: leczenie palucha sztywnego;
- reumatoidalne zapalenie stawów;
- osłabienie mięśni łydki, a dokładniej: mięśnia strzałkowego długiego i piszczelowego tylnego;
- nadwaga i otyłość;
- stany zapalne;
- odciski;
- przykurcz mięśnia brzuchatego łydki;
- stwardnienie rozsiane i porażenie mięśniowe.
Palce młotkowate - objawy
Palce młotkowate, mają charakterystyczny wygląd, są wygięte, a na ich czubku powstaje odcisk. Przez to niemożliwe staje się noszenie zakrytego obuwia. Palcom młotkowatym bardzo często towarzyszy koślawy paluch, czyli odgięcie pierwszego palca stopy od linii zewnętrznej krawędzi stopy. U niektórych pacjentów, dochodzi do zwichnięcia stawu śródstopno-palcowego.
Jakie są sposoby leczenia palców młotkowatych?
Aby leczenie przebiegało pomyślnie, trzeba w pierwszej kolejności wyeliminować najczęstszą przyczynę powstawania palców młotkowatych, czyli wysokie wąskie i wąskie obuwie. Najlepiej zastąpić je wygodnymi butami o szerokim przodzie. Ponadto zaleca się wykonywanie ćwiczeń, które mają na celu odciążyć ścięgna prostowników palca, zmniejszyć przykurcz zginaczy i ułatwić ruchy. Niektórzy pacjenci, po konsultacji ze specjalistą, zaopatrują się w ortezy wykonane z nie drażniącego materiału, które stabilizują okolicę grzbietową stawu międzypaliczkowego bliższego. Przydatne okazują się także wkładki ortopedyczne, podtrzymujące głowy kości znajdujących się w stopie.
W niektórych przypadkach wspomniane wyżej leczenie nie przynosi spodziewanych rezultatów i konieczna jest operacja. Mowa tu zwłaszcza o zaawansowanych zwyrodnieniach. Należy pamiętać, że zaniedbanie leczenia może prowadzić do powstawania pęcherzy, odcisków i wrastania paznokcia. Najbardziej niebezpieczne są, podwichnięcia i zwichnięcia, oraz postępujące zmiany w stawie.
Operacje palców młotkowatych
Jeżeli zwyrodnienie jest niewielkie, przeprowadza się następujące zabiegi:
Artrodeza polega na usunięciu obu powierzchni stawowych stawu w stawie, międzypaliczkowym bliższym, a dokładniej, głowy paliczka podstawnego oraz podstawy paliczka środkowego danego palca. Podczas operacji stabilizuje się paliczek, w prawidłowej relacji ułożenia między paliczkami podstawnym i środkowym, służą do tego specjalne implanty, te wykonane z tytanu wprowadza się do wnętrza kości. Poza implantami tytanowymi używa się także druty Kirschnera. Implanty przyczyniają się do prawidłowego zrastania się palców. Usztywnienie stawu międzypaliczkowego bliższego nie przeszkadza w codziennym funkcjonowaniu. Po operacji zaleca się, aby nie forsować kończyny poddanej zabiegowi, oraz nosić specjalne buty pooperacyjne. W jednym czasie można operować kilka palców, w tym także palce w obu stopach.
Artroplastyka jest operacją, w której czasie wycina się powierzchnię stawowę stawu międzypaliczkowego bliższego. Przeprowadza się ją w przypadkach niekorektywnych. Najczęściej wycina się głowę paliczka podstawnego palca objętego procesem chorobowym. Dzięki temu między kośćmi tworzy się przestrzeń, co zapobiega klinowaniu się i umożliwia ich prawidłowe ustawienie. Operacji nie można wykonywać w kilku palcach w jednym czasie. Kolejnym problemem jest brak kontroli nad tym, jak ustawią się palce po operacji. Usunięcie fragmentów kości skutkuje powstaniem miękkiej blizny, dlatego palce są wiotkie i mogą różnić się długością. Czasami pojawiają się obrzęki.
Wydłużanie prostowników przeprowadza się, wydłużając ścięgna mięśnia prostownika długiego danego palca, a także poprzez przecięcie albo wydłużenie ścięgna mięśnia prostownika krótkiego. Dostęp najczęściej uzyskuje się od grzbietowej strony kości śródstopia albo przez przestrzenie międzykostne. Celem zabiegu jest pozbycie się przykurczu ścięgien prostownika długiego i krótkiego określonego palca. Na zakończenie zabiegu, pacjentowi zakłada się szwy.
Przeniesienie ścięgien to niezwykle skomplikowany zabieg, podczas którego wykonuje się nacięcia (jedno grzbietowe, dwa podeszwowe), po to, aby z wykorzystaniem działania zginaczy ustawić dany palec w prawidłowym położeniu. Lekarz przenosi ścięgno mięśnia zginacza długiego danego palca na kaptur prostowników. Ten zabieg jest wybierany wtedy, kiedy zawodzą inne metody.
Do innych operacji wykorzystywanych w leczeniu młotkowatości palców, należą także: przecięcie zginacza krótkiego i kapsulotomia stawu. Ta ostatnia to po prostu przecięcie torebki stawowej, prowadzące do jej poluzowania. Osoby cierpiące na młotkowatość palców powinny skonsultować się z ortopedą, który wybierze adekwatny do ich problemu sposób leczenia. Wiele zależy od stopnia zaawansowania zwyrodnienia, dlatego nie powinno się przesadnie długo czekać z wizytą. Czasami lekarz postanawia, że po operacji konieczna jest rehabilitacja, która ma na celu przyspieszyć powrót pacjenta do całkowitej sprawności. O rehabilitacji pooperacyjnej, można dowiedzieć się więcej, klikając w link.
- operację Pisaniego- używa się ścięgna zginacza palca krótkiego;
- operację Girdlestona- z wykorzystaniem ścięgna zginacza palca długiego.
Artrodeza polega na usunięciu obu powierzchni stawowych stawu w stawie, międzypaliczkowym bliższym, a dokładniej, głowy paliczka podstawnego oraz podstawy paliczka środkowego danego palca. Podczas operacji stabilizuje się paliczek, w prawidłowej relacji ułożenia między paliczkami podstawnym i środkowym, służą do tego specjalne implanty, te wykonane z tytanu wprowadza się do wnętrza kości. Poza implantami tytanowymi używa się także druty Kirschnera. Implanty przyczyniają się do prawidłowego zrastania się palców. Usztywnienie stawu międzypaliczkowego bliższego nie przeszkadza w codziennym funkcjonowaniu. Po operacji zaleca się, aby nie forsować kończyny poddanej zabiegowi, oraz nosić specjalne buty pooperacyjne. W jednym czasie można operować kilka palców, w tym także palce w obu stopach.
Artroplastyka jest operacją, w której czasie wycina się powierzchnię stawowę stawu międzypaliczkowego bliższego. Przeprowadza się ją w przypadkach niekorektywnych. Najczęściej wycina się głowę paliczka podstawnego palca objętego procesem chorobowym. Dzięki temu między kośćmi tworzy się przestrzeń, co zapobiega klinowaniu się i umożliwia ich prawidłowe ustawienie. Operacji nie można wykonywać w kilku palcach w jednym czasie. Kolejnym problemem jest brak kontroli nad tym, jak ustawią się palce po operacji. Usunięcie fragmentów kości skutkuje powstaniem miękkiej blizny, dlatego palce są wiotkie i mogą różnić się długością. Czasami pojawiają się obrzęki.
Wydłużanie prostowników przeprowadza się, wydłużając ścięgna mięśnia prostownika długiego danego palca, a także poprzez przecięcie albo wydłużenie ścięgna mięśnia prostownika krótkiego. Dostęp najczęściej uzyskuje się od grzbietowej strony kości śródstopia albo przez przestrzenie międzykostne. Celem zabiegu jest pozbycie się przykurczu ścięgien prostownika długiego i krótkiego określonego palca. Na zakończenie zabiegu, pacjentowi zakłada się szwy.
Przeniesienie ścięgien to niezwykle skomplikowany zabieg, podczas którego wykonuje się nacięcia (jedno grzbietowe, dwa podeszwowe), po to, aby z wykorzystaniem działania zginaczy ustawić dany palec w prawidłowym położeniu. Lekarz przenosi ścięgno mięśnia zginacza długiego danego palca na kaptur prostowników. Ten zabieg jest wybierany wtedy, kiedy zawodzą inne metody.
Do innych operacji wykorzystywanych w leczeniu młotkowatości palców, należą także: przecięcie zginacza krótkiego i kapsulotomia stawu. Ta ostatnia to po prostu przecięcie torebki stawowej, prowadzące do jej poluzowania. Osoby cierpiące na młotkowatość palców powinny skonsultować się z ortopedą, który wybierze adekwatny do ich problemu sposób leczenia. Wiele zależy od stopnia zaawansowania zwyrodnienia, dlatego nie powinno się przesadnie długo czekać z wizytą. Czasami lekarz postanawia, że po operacji konieczna jest rehabilitacja, która ma na celu przyspieszyć powrót pacjenta do całkowitej sprawności. O rehabilitacji pooperacyjnej, można dowiedzieć się więcej, klikając w link.