USG barku
Staw barkowy łączy tułów i kończynę górną. Warto wiedzieć, że to właśnie staw barkowy wykazuje największy zakres ruchów w całym ciele. Staw barkowy jest stawem kulistym, doczekał się miana najbardziej niestabilnego stawu, ponieważ jest bardzo często narażony na przeciążenia. Do struktur kostnych barku, zaliczamy: łopatkę, obojczyk, mostek i kość ramienną. Otoczone są przez: więzadła, powięzie, mięśnie, ścięgna i kaletki.
Na bark składa się:
Na bark składa się:
- staw ramienny (stworzony z głowy kości ramiennej i panewki łopatki);
- staw łopatkowo-piersiowy;
- staw barkowo-obojczykowy;
- staw mostkowo-obojczykowy;
- staw łopatkowo-piersiowy;
- przestrzeń podbarkowa.
Uszkodzenia stawu barkowego i ich profilaktyka
Ból stawu barkowego świadczy najczęściej o naderwaniu lub naciągnięciu jednej z jego części. Uraz najczęściej dotyczy: mięśni, więzadeł, lub ścięgien. Przyczyną urazów są najczęściej, różnego rodzaju wypadki, albo przeciążenia, powstałe w wyniku podnoszenia zbyt ciężkich przedmiotów. Przez niestabilność stawu barkowego, a dokładniej przez łatwe przemieszczanie się kości ramiennej, bardzo często dochodzi do zwichnięć. Pod pojęciem zwichnięcia, rozumiemy: trwałą, lub utrzymująca się przez chwilę utratę kontaktu pomiędzy powierzchniami stawowymi, której może towarzyszyć rozerwanie torebki stawowej oraz więzadeł. Najczęściej uszkodzeniu ulega stożek rotatorów, powodujący utrudnienia w poruszaniu stawem, w niektórych przypadkach dochodzi do przerwania jego ciągłości. Niestabilność stawu ramiennego jest zwykle spowodowana, przez: wykonywanie ruchów przekraczających możliwości stawu, albo zwichnięcie barku. Mianem konfliktu podbarkowego określa się rozwinięcie się stanu zapalnego w obrębie kaletki podbarkowej. Pacjenci ze stanem zapalnym kaletki podbarkowej, odczuwają ból w czasie wykonywania aktywności fizycznych angażujących bark.
Aby zadbać o bark, należy wykonywać ćwiczenia wzmacniające mięśnie, zdecydowanie przeciwwskazane są te z nich, które przeciążają stawy.
Ćwiczenia stymulują również ukrwienie, a tym samym odżywienie stawu. Aby zapobiegać uszkodzeniom barku, nie powinno nosić się ciężkich toreb, ponieważ obciążają one jedną stronę ciała. Pod względem dbania o zdrowie barku i kręgosłupa lepszy od torby wydaje się być odpowiednio wyprofilowany plecak. W trakcie pracy przy komputerze albo nauki przy biurku należy zachowywać wyprostowaną pozycję, trzymać łokcie na blacie, nie pochylać zanadto głowy.
Co należy wiedzieć przed USG barku?
Wskazaniem do wykonania ultrasonografii barku jest bez wątpienia ból utrudniający zwykle funkcjonowanie, zazwyczaj opisywany jest jako: silny i promieniujący. Niepokojące jest również występowanie trzeszczenia i przeskakiwania w trakcie poruszania kończyną. Niektórzy pacjenci zgłaszający się na badanie narzekają także na sztywność barku. USG wykonuje się także w przypadku:
USG ma charakter diagnostyczny, a wykonane odpowiednio wcześniej może przyczynić się do rozpoznania typu uszkodzenia i wdrożenia odpowiedniego leczenia,a tym samym zahamowaniu pogłębiania się nieprawidłowości. Badanie nie wymaga szczególnego przygotowania. Poza tym jest klasyfikowane jako bezpieczne i bezbolesne. Trwa zazwyczaj kilkanaście minut a od razu po jego wykonaniu pacjent może wrócić do swoich zajęć. USG nie powinno wykonywać się u pacjentów, mających oparzenia, albo uszkodzenia powłok skórnych w tych miejscach, do których będzie przykładana głowica ultrasonografu. Badanie ultrasonograficzne można powtarzać wielokrotnie w niewielkich odstępach czasu.
- zwapnień stawu barkowego;
- odczuwania przez pacjenta sztywności barku podczas snu i po przebudzeniu;
- urazów sportowych;
- utrudnionego poruszania kończyną górną i promieniującego do niej bólu;
- długotrwałego siedzenia w niewłaściwej pozycji i utrwalonych w konsekwencji tego wad postawy.
USG ma charakter diagnostyczny, a wykonane odpowiednio wcześniej może przyczynić się do rozpoznania typu uszkodzenia i wdrożenia odpowiedniego leczenia,a tym samym zahamowaniu pogłębiania się nieprawidłowości. Badanie nie wymaga szczególnego przygotowania. Poza tym jest klasyfikowane jako bezpieczne i bezbolesne. Trwa zazwyczaj kilkanaście minut a od razu po jego wykonaniu pacjent może wrócić do swoich zajęć. USG nie powinno wykonywać się u pacjentów, mających oparzenia, albo uszkodzenia powłok skórnych w tych miejscach, do których będzie przykładana głowica ultrasonografu. Badanie ultrasonograficzne można powtarzać wielokrotnie w niewielkich odstępach czasu.
Co jest uwidocznione w czasie USG barku?
Podczas badania lekarz przykłada głowice aparatu do różnych punktów barku. Ocenie podlegają struktury składające się na staw ramienny, czyli: więzadła, ścięgna, mięśnie i inne elementy chrzęstno-kostne. W trakcie USG uwidocznione zostają: głowa kości ramiennej, ścięgno głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia, ścięgna stożka rotatorów, tkanki miękkie oraz płyn stawowy.
Jak przebiega USG stawu barkowego?
Pacjent zgłaszający się do lekarza, zostanie zapytany o okoliczności, w jakich doszło do ewentualnego urazu i o charakter dolegliwości, z jakimi się zmaga. Na pytania zadawane podczas wywiadu, pacjent powinien starać się odpowiadać jak najbardziej precyzyjnie, ponieważ to ułatwi lekarzowi zlokalizowanie miejsca w barku, którego dotyczy problem.
Po zebraniu wywiadu lekarz smaruje głowicę aparatu odpowiednim żelem. Jest on potrzebny, po to, aby lepiej uwidocznić obrazowanie struktury, poprzez adekwatne przenoszenie ultradźwięków, zapobiega także niszczeniu aparatu do USG. Żel można stosować u kobiet w ciąży, oraz karmiących piersią.
Podczas badania oglądane są różne struktury anatomiczne, które w następnej kolejności zostaną opisane przez specjalistę. Po zakończeniu USG, pacjent dostaje dokumentację, którą powinien zachować.
Po zebraniu wywiadu lekarz smaruje głowicę aparatu odpowiednim żelem. Jest on potrzebny, po to, aby lepiej uwidocznić obrazowanie struktury, poprzez adekwatne przenoszenie ultradźwięków, zapobiega także niszczeniu aparatu do USG. Żel można stosować u kobiet w ciąży, oraz karmiących piersią.
Podczas badania oglądane są różne struktury anatomiczne, które w następnej kolejności zostaną opisane przez specjalistę. Po zakończeniu USG, pacjent dostaje dokumentację, którą powinien zachować.